گاز کربنیک از چه منابعی تولید می شود؟

فرآیندها یا مناطقی که عمدتا دی اکسید کربن جوی تولید می کنند منابع دی اکسید کربن نامیده می شوند. در یک نمای کلی دی اکسید کربن هم به صورت طبیعی تنفس یا تجزیه و متلاشی شدن موجودات و هم از طریق فعالیتهای انسانی مانند سوزاندن سوختهای فسیلی و جنگلها و تولید سیمان به جو افزوده می شود.

با تنفس و سیستم تنفسی آشنا هستید. تنفس را تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن بین موجودات زنده و محیط پیرامون می نامند. که در این فرآیند گاز دی اکسید کربن هنگام تنفس موجودات آزاد می شود.

تنفس در سطح سلولی صورت می گیرد. همه گیاهان و حیوانات هم دی اکسید کربن و هم بخار آب را به جو برمی گردانند. هر سلول برای تولید انرژی مورد نیاز خود باید تنفس کند. این روند به عنوان تنفس سلولی شناخته می شود. تنفس با ترکیب گلوکز و اکسیژن هوا برای موجودات انرژی تولید می کند. در طی تنفس سلولی ، گلوکز و اکسیژن به انرژی و دی اکسید کربن تبدیل می شوند. بنابراین ، طی فرآیند تنفس سلولی ، دی اکسید کربن موجود در جو آزاد می شود.

با گذشت زمان از نظر زمین شناسی ، سنگ آهک ممکن است در معرض جو و هوازدگی باران قرار گیرد (به دلیل فرآیندهای تکتیکی یا تغییر سطح دریا). اسید کربنیک که هنگام حل شدن دی اکسید کربن در آب تشکیل می شود ، به نوبه خود سنگهای کربنات را حل کرده و دی اکسید کربن آزاد می کند.

دی اکسید کربن با فعالیتهای انسانی به جو اضافه می شود. وقتی سوخت های هیدروکربن (به عنوان مثال چوب ، ذغال سنگ ، گاز طبیعی ، بنزین و روغن) سوزانده می شوند ، دی اکسید کربن آزاد می شود. در هنگام احتراق یا سوختن ، کربن حاصل از سوخت های فسیلی با اکسیژن موجود در هوا ترکیب شده و دی اکسید کربن و بخار آب ایجاد می کند.

نوع دیگر فعالیتهای انسانی می توان به سوزاندن جنگل ها اشاره کرد که نه تنها دی اکسید کربن آزاد می کند ، بلکه جنگل زدایی می تواند بر سطح دی اکسید کربن نیز تأثیر بگذارد. درختان در طی فرآیند فتوسنتز مقدار دی اکسید کربن را از اتمسفر کاهش می دهند ، بنابراین تعداد کمتر درخت به معنای دی اکسید کربن بیشتر در جو است.